Προλεγόμενα: Πρωτ. Γεώργιος Δ. Μεταλληνός
Στό βιβλίο αὐτό συμπλέκεται στό διάβα τῆς ἱστορίας ὁ χῶρος τῆς Κάτω Ἰταλίας μέ μιά πόλη, τό Ὄτραντο (Ὑδροῦς), μέ ἕναν μοναχό, τόν Νικόλαο καί μέ μιά μονή, τή μονή τοῦ Ἁγίου Νικολάου Κασούλων στήν Ἀπουλία, διατρανώνοντας πώς ἑλληνισμός καί Ὀρθοδοξία παρέμεναν ζωντανά στοιχεῖα τῆς Δύσης τουλάχιστον μέχρι τόν 15ο αἰώνα. Οἱ Ἕλληνες ἄποικοι τῆς ἀρχαιότητας (Κρῆτες, Κορίνθιοι, Εὐβοεῖς), μετέφεραν τήν ἑλληνική γλώσσα, τήν ἑλληνική σκέψη, τόν ἑλληνικό πολιτισμό στά Νότια τῆς Ἰταλίας, ὅπου συναντήθηκαν αἰῶνες μετά μέ τήν πίστη τῶν Ἀποστόλων. Στό πάντρεμα αὐτό ἑλληνικότητας καί Ὀρθόδοξης πίστεως γεννήθηκε καί ἀνδρώθηκε ὁ μοναχός καί ἐκκλησιαστικός συγγραφέας τοῦ 13ου αἰώνα Νικόλαος ἐξ Ὑδροῦντος.
Μέ ἐπίκεντρο τό πρόσωπό του ξεδιπλώνονται ἄγνωστες πτυχές τῆς ἐποχῆς καί τῆς περιοχῆς πού ἔδρασε. Ἡ ἀφορμή ὅμως συνέβη νά μεταμορφωθεῖ σέ πραγματική ἀποκάλυψη καί ἐπιστημονικό οἴστρο μέσα ἀπό τήν ἀνάγνωση χειρογράφων πού ποτέ δέν ἔχουν ἐκδοθεῖ, μέσα ἀπό τήν ἔρευνα τῆς ἀλληλογραφίας τοῦ Νικολάου μέ τόν φίλο του Μητροπολίτη Κερκύρας Γεώργιο Βαρδάνη καί μέσα ἀπό τή μελέτη τῶν πρακτικῶν τῶν συνόδων στήν Κωνσταντινούπολη (1205-1206 καί 1214-1215), στίς ὁποῖες συμμετεῖχε καί ὁ Νικόλαος ὡς διερμηνέας τῶν Λατίνων.
Γιά πρώτη φορά παρουσιάζεται ἀναλυτικά ἡ πολυσχιδής προσωπικότητα τοῦ Νικολάου ἐξ Ὑδροῦντος, τό ἀξιόλογο πνεῦμα του καί ἡ ἰδιαίτερη φυσιογνωμία του σέ συνδυασμό μέ τό ἱστορικό καί ἐκκλησιαστικό πλαίσιο τῆς Magna Graecia πού τόν περιέβαλλε. Τό μέρος αὐτό, πού ἡ Ἱστορία ὀνόμασε «Μεγάλη Ἑλλάδα», προσδιορίζοντας ὄχι τόσο τό γεωγραφικό μέγεθος ὅσο τό εὖρος τοῦ πολιτισμοῦ καί τή γενικότερη πνευματική ἀκτινοβολία πού ἐξέπεμπε σέ ὁλόκληρο τόν μεσογειακό καί ἀργότερα στόν εὐρωπαϊκό κόσμο.
Για τα περιεχόμενα, πατήστε εδώ
Ὁ Σωτήριος Κόλλιας γεννήθηκε στήν Ἀθήνα τό 1974 καί κατάγεται ἀπό τά Μαγούλιανα Ἀρκαδίας. Σπούδασε στό Τμῆμα Θεολογίας τοῦ Ἐθνικοῦ καί Καποδιστριακοῦ Παν/μίου Ἀθηνῶν. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στόν Πατερικό Τομέα, Ἱστορίας Δογμάτων καί Συμβολικῆς καί εἰδικεύτηκε στό γνωστικό ἀντικείμενο τῆς Θεολογικῆς Γραμματείας τῶν Μέσων Χρόνων, λαμβάνοντας ἐπιτυχῶς τό Δίπλωμα Εἰδίκευσης (Master). Συνέχισε τίς θεολογικές σπουδές του σέ διδακτορικό ἐπίπεδο μέ παρακολούθηση σεμιναρίων καί ἔρευνα στό Ἰνστιτοῦτο Ὀρθόδοξης Θεολογίας τοῦ Παν/μίου τοῦ Μονάχου καί στή Θεολογική Σχολή τοῦ Münster τῆς Γερμανίας. Ἔλαβε τό διδακτορικό του δίπλωμα ἀπό τό Τμῆμα Θεολογίας τοῦ Ε.Κ.Π.Α. μέ εἰδίκευση στήν Πατερική Θεολογία, μέ θέμα «Ὁ Νικόλαος ἐξ Ὑδροῦντος, βίος - ἔργα καί ἡ κατά Λατίνων διδασκαλία του», καί ἀναγορεύτηκε Διδάκτορας τοῦ Παν/μίου Ἀθηνῶν (2012). Εἶναι λημματογράφος στή «Μεγάλη Ὀρθόδοξη Χριστιανική Ἐγκυκλοπαίδεια», (29 λήμματα) τόμοι 9-12, (2012-2015), ἐνῶ συνεργάζεται ὡς ἀρθρογράφος, ἐπιμελητής καί διορθωτής κειμένων σέ θεολογικά περιοδικά. Ἐργάζεται ἀπό τό 2003 ὡς καθηγητής θεολόγος στή δευτεροβάθμια ἐκπαίδευση. Εἶναι ἔγγαμος καί ἔχει τρία παιδιά. Βιογραφεῖται στόν Συλλογικό Τόμο: Βοιωτοί Δημιουργοί (Συγγραφεῖς - Ποιητές), σέ ἐπιμέλεια Νικόλαου Τα- σιόπουλου, ἐκδόσεις ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΒΟΙ- ΩΤΙΚΑ ΜΕΛΕΤΗΜΑΤΑ, στίς σελ. 161-162.