Ένας τρόπος θεώρησης του Πολιτισμού στηρίζεται σε κριτήρια που βλέπουν σ΄αυτόν ένα μαγικό συνδυασμό των προσπαθειών του πνεύματος.
Μ'αυτήν την έννοια, μπορεί κάποιος να μιλήσει για θρησκευτικό, για καλλιτεχνικό, για αισθητικό, για πολιτικό πολιτισμό. Υπήρξαν πράγματι περίοδοι της ιστορίας που ταυτίστηκαν με τις δημιουργικές προσπάθειες προς την μια ή την άλλη κατεύθυνση.
Περίοδοι στις οποίες κυριαρχούσε η αισθητική δημιουργική δύναμη του ανθρώπου, όπως στον αιώνα του Περικλή στην αρχαία Ελλάδα, στην Ευρωπαϊκή Αναγέννηση και στο «Διαφωτισμό» ή «Aufklarung» κατά το δέκατο όγδοο αιώνα. Υπήρξαν ακόμη περίοδοι, στις οποίες η κυριαρχική νότα του πολιτισμού ήταν θρησκευτική ή θεολογική, περίοδοι στις οποίες ο Πολιτισμός οριζόταν ως η κυριαρχική ανάπτυξη της «πόλεως» ή της ιδέας του κράτους.
Στο βιβλίο, αυτό, αναλύονται διεξοδικά όλα τα παραπάνω.
Αναλυτικά, τα περιεχόμενα :