Το μυθιστόρημα τούτο – «ΜΑΟΥΝΤΟΛΙΒ» - που αποτελεί το τρίτο μέρος της αλεξανδρινής τετραλογίας του Λώρενς Ντάρρελ, έπειτα από την «ΙΟΥΣΤΙΝΗ» και τον «ΒΑΛΤΑΣΑΡ», δίνει το κλειδί σε μερικά αινίγματα, που είχαν μείνει ως την ώρα ανεξήγητα, στις σχέσεις και στη συμπεριφορά των ηρώων του Κουαρτέτου, και μας δείχνει μιαν άλλη όψη του παράξενου παιχνιδιού που παίζεται ανάμεσα στον Νεσσήμ, την Ιουστίνη, τη Λέιλα και τον Μαουντόλιβ, κεντρικό τώρα πρόσωπο του αλεξανδρινού αυτού χρονικού.
Η Αίγυπτος, για τον Νταίβιντ Μαουντόλιβ, πρεσβευτή της Βρετανίας στο Κάιρο, είναι η Αλεξάνδρεια… Ο Νεσσήμ έχει παντρευτεί την Ιουστίνη και οι μυστικές υπηρεσίες της πρεσβείας τον υποπτεύονται για λαθρεμπόριο όπλων που μ’ αυτά εφοδιάζει την Παλαιστίνη, πυρήνα της αναταραχής απ’ όπου οι Κόπτες της Αιγύπτου περιμένουν και τη δική τους αποκατάσταση στα δικαιώματά τους.
Ο Μαουντόλιβ, φίλος του Νεσσήμ, εραστής άλλοτε της μητέρας του, της Λέιλα, δυσπιστεί στις πληροφορίες των υπηρεσιών, οπότε μια απροσδόκητη αυτοκτονία ρίχνει το αποκαλυπτικό της φως… Γνώριμα πρόσωπα, γνώριμες καταστάσεις παίρνουν ξαφνικά, με την περιστροφή του πρίσματος, νέες διαστάσεις, και όλα αυτά μέσα σε μιαν ατμόσφαιρα πάθους όπου το ερωτικό φαινόμενο εμφανίζει καινούργιες, απροσδόκητες όψεις και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μια εισδυτικότερη σπουδή της ανθρώπινης ψυχής.
Και στο βάθος του πίνακα, πάντοτε, η καβαφική Πόλις – Αλεξάνδρεια…