Νομοκανονικά Ανάλεκτα 11
Στὰ πρῶτα ἱστορικά της βήματα ἡ χριστιανικὴ ἀγάπη εἰσέφερε τὸ ἀδιανόητο στὸν χῶρο τοῦ σωφρονισμοῦ προκαλώντας «σκάνδαλο» στὴν πραγματικὴ τάξη. Προοδευτικῶς ἡ κοινωνία ἐξοικειώθηκε μὲ τὴν ἰδέα τῆς σκανδαλώδους φιλευσπλαχνίας τῆς Ἐκκλησίας, καὶ ἡ κυρίαρχη τάξη προέβη σὲ νομοθετικὲς μεταρρυθμίσεις. Ὑπάρχουν ὅμως ἀκόμη καὶ σήμερα, μετὰ ἀπὸ δύο χιλιάδες χρόνια ἰσχύος τοῦ Νόμου τῆς Ἀγάπης ἀξιολογικὰ στοιχεῖα ποὺ ἀντιμετωπίζονται ἀπὸ τὴν κοσμικὴ διανόηση ὡς ἕνα εἶδος «μωρίας», ὡς ἀφελὴς προσκόλληση σὲ ἕναν οὐτοπικὸ ἔνθεο ἰδεαλισμό.
Τὸ δίκαιο τῆς Ἐκκλησίας ὑπερασπίζεται τὴν ἀξιακή τους ὑπεροχή, τὸ ἐφικτὸ τῆς πραγμάτωσής τους καὶ τὸ κοινωνικό τους πλεονέκτημα σὲ σχέση μὲ τὴν κρατούσα κοσμικὴ σωφρονιστικὴ τάξη. Μετὰ τὸ «σκάνδαλο» καὶ τὴ «μωρία» τοῦ Σταυροῦ καὶ τόσα ἄλλα «σκάνδαλα» καὶ «μωρίες» τῆς ἱστορικῆς ἐνύλωσης τῆς χριστιανικῆς ἀγάπης, ὁ λόγος τοῦ Εὐαγγελίου ἐξακολουθεῖ νὰ ἐπενεργεῖ μυστικά καὶ ἀθόρυβα στὴν ἑκάστοτε πραγματιστικὴ ἀντίληψη, ὑπερασπιζόμενος στὸν χῶρο τοῦ σωφρονισμοῦ τὴν ἀρχὴ τῶν πολλαπλῶν εὐκαιριῶν. Ἡ ἀπαισιόδοξη πλευρὰ ποὺ θεωρεῖ τοὺς ὑπότροπους παραβάτες ὡς «χαμένες ὑποθέσεις», ἐμμέσως ἐνίσταται στὸ παιδαγωγικὸ δικαίωμα τοῦ Θεοῦ ἐπὶ δικαίων καὶ ἀδίκων, κρατούντων καὶ κρατουμένων, νικητῶν καὶ ἠττημένων τῆς παρούσας ζωῆς. Στὴν κοινωνία τῆς Ἐκκλησίας δὲν ὑφίσταται περιθώριο, διότι τὸ ὠφελιμότερο καὶ πλέον ἀξιότιμο μέλος της εἶναι ὀ μετανοημένος ἁμαρτωλός.
Για τα περιεχόμενα πατήστε εδώ
Η Ειρήνη Π. Χριστινάκη - Γλάρου είναι Νομικός και Θεολόγος, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών με γνωστικό αντικείμενο «Κανονικό Δίκαιο» και Νομικός Σύμβουλος της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Από το 1993 μέχρι καί σήμερα ασκεί το λειτούργημα της συνηγόρου και της νομικού συμβούλου σε Ιδρύματα και Επιχειρήσεις. Το 2005 εξελέγη Επίκουρος Καθηγήτρια στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών μέ γνωστικό αντικείμενο «Κανονικό Δίκαιο και Ποινικό Δίκαιο της Εκκλησίας». Έχει διατελέσει επί σειρά ετών μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου καί Γενική Γραμματέας της Διεθνούς Εταιρείας Δικαίου Ανατολικών Εκκλησιών με έδρα τη Βιέννη (2007-2017). Το ερευνητικό της έργο είναι εκτεταμένο και από τις επιστημονικές δημοσιεύσεις της ενδεικτικά αναφέρονται οι κάτωθι μονογραφίες:
Η αρχή της Νομιμότητας στους Ιερούς Κανόνες ΙΙ, εκδ. Γρηγόρη, Αθήνα 2018
Το δίκαιο των ιερών πραγμάτων της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ιστορικοκανονική θεώρηση μέχρι και τους μεταβυζαντινούς χρόνους, ἐκδ. Ηρόδοτος, Αθήνα 2013.
Τὸ βιβλίο τοῦ Ἡρακλείδη καὶ ἡ καταδίκη τοῦ Νεστορίου, ἐκδ. Γρηγόρη, Ἀθήνα 2009.
Κριτική Αποκατάσταση και χρήση του Α΄ Τιμ. 3:6 στους ιερούς κανόνες, [Critical Restoration and use of 1 Tim 3:6 within the Holy Canons], [Νομοκανονική Βιβλιοθήκη 24], ἐκδ. Ἐπέκταση, Κατερίνη 2009.
«Μετουσίωση» ή «Μετουσία»; Η περί μεταβολής των Τιμίων Δώρων διδασκαλία της συνόδου τοῦ Ιασίου (1642-1643), υπό το φως της Κανονικής Παραδόσεως, εκδ. Γρηγόρη, Αθήνα 2007.
Η αρχή της νομιμότητας στους Ιερούς Κανόνες Ι: Η αρχή της νομιμότητας στους Ιερούς Κανόνες (Nullum crimen nulla poena sine lege) I. Η αρχή της μη αναδρομικότητας στους κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων (Nullum crimen nulla poena sine lege praevia), [Forschungen zur Byzantinischen Rechtsgeschichte Athener Reihe 17 εκδ. Α. Σάκκουλα, Αθήνα - Κομοτηνή 2007.
Το εκκλησιαστικό έγκλημα της εισαγωγής κτήνους σε ιερό ναό, Αθήνα 2002.