Πέρα ἀπό τήν χώρα τοῦ θανάτου
Ἱστορίες µετανοίας βασισµένες σέ πραγµατικά γεγονότα
Μπῆκε στόν μισοσκότεινο ναό καί κοίταξε τά καντήλια πού τρεμόπαιζαν φωτίζοντας τά πρόσωπα τῶν Ἁγίων. Στάθηκε στήν ἄκρη τοῦ τέμπλου καί κάθισε στό ψαλτήρι νά ξαποστάσει ἡ ψυχή του ἀπό τόν κάματο. Ἀσυναίσθητα ἄρχισε νά σιγοψέλνει τό «Πάντα ματαιότης τά ἀνθρώπινα....». Γνωρίζει πολύ καλά πώς ὅλη ἡ ζωή τοῦ πιστοῦ εἶναι μιά πάλη μέ τόν πιό παράλογο καί ἀδυσώπητο ἐχθρό, τόν θάνατο. Δέν χωροῦν ἐδῶ μεταφυσικές ψευδοβεβαιότητες, οὔτε κούφια λόγια. Ὅσα θεολογικά κείμενα κι ἄν εἶχε διαβάσει, ὅσες πραγματεῖες γύρω ἀπό τόν θανάτο, ὅσα πατερικά κείμενα κι ἄν ρούφηξε μέ ἀγωνία ψυχῆς, ὅταν ἔνοιωσε νά πνίγεται ἀπό τόν πνευματικό θάνατο κι ἄρχισε νά ἐλπίζει στήν Ἀνάσταση, κατανόησε πώς μόνο ἡ προσωπική σχέση μέ τόν Χριστό μποροῦσε νά τοῦ δώσει ἀπαντήσεις, ὄχι ἀπό αὐτές πού ἀκούει τό ἀνθρώπινο αὐτί, ἀλλά ἀπό ἐκεῖνες πού ὁ Θεός ψιθυρίζει μυστικά στήν ὕπαρξη.
Πῶς στέκεται ὁ ἄνθρωπος μπροστά στό παράλογο γεγονός τοῦ θανάτου; Πῶς μπορεῖ κάποιος νά ἀντέξει τήν ἀπώλεια ἀγαπημένων προσώπων, τόν φόβο τῆς ἀνυπαρξίας, τήν ἀγωνία τῆς φθορᾶς; Στό βιβλίο παρουσιάζονται ἀφηγήματα βασισμένα σέ πραγματικά γεγονότα, ἱστορίες ἀνθρώπων πού μέσα ἀπό ὀδυνηρές ἐμπειρίες ὁδηγήθηκαν στήν μετάνοια. Μαρτυρίες πού φανερώνουν πώς ἐκεῖ πού ὅλα μοιάζουν σκοτεινά καί ἀνυπόφορα, μπορεῖ νά βλαστήσει ἡ προσμονή στό Φῶς κι ἡ προσδοκία τῆς Ἀνάστασης. Μόνο ἅμα νοιώσεις, καθώς λέει ὁ ποιητής, κάθε βράδυ νά παλεύεις στόν γκρεμνό, μέ τό θάνατο, κρεμασμένος σχεδόν ἀλλά ὄρθιος, πατώντας στήν κόψη ἑνός ξυραφιοῦ, μπορεῖς νά ἐννοήσεις τί σημαίνουν ὅλα αὐτά.
Εἶναι στιγμές στήν ζωή τοῦ ἀνθρώπου πού ξεπερνοῦν τήν λογική καί συνθλίβουν τήν ὕπαρξη στήν ἀκραία ἀπελπισία. Κι ἄν ἐκείνη τήν ὥρα ἀφήσεις νά συντελεστεῖ μέσα σου αὐτό τό μυστήριο τῆς πίστης, δέν ξέρω πῶς γίνεται, σοῦ δίνεται, σοῦ χαρίζεται, τότε ὅλα ἀλλάζουν μονομιᾶς, ἀστραπιαῖα, σέ ἁρπάζει ὁ Θεός. Ξέρω πώς πολλοί σέ τέτοιες συνθῆκες Τόν ἀπαρνοῦνται, γιατί τούς πνίγει τό ἐρώτημα γιατί νά ὑπάρχει τόσο κακό καί πόνος καί θάνατος καί τελικά θεομαχοῦν. Μά σέ ἐμένα ἐπέτρεψε ὁ Χριστός νά Τόν γνωρίσω μέσα ἀπό τόν πόνο καί νά Τόν ἀγαπήσω καί Τοῦ ὑποσχέθηκα μέσα στήν θλίψη μου πώς θά παλεύω νά ἀγαπῶ ὅλους τούς ἀνθρώπους καί νά τούς πονάω, ὅπως ἔκανε καί Ἐκεῖνος.
Για τα περιεχόμενα του βιβλίου, πατήστε
εδώ
Ὁ π. Χριστόδουλος Μπίθας γεννήθηκε στήν Νέα Σμύρνη καί σπούδασε Οἰκονομικά καί Θεολογία στό Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν, καθώς καί φωτογραφία κινηματογράφου στήν σχολή Σταυράκου. Ἐργάστηκε ὡς διευθυντής παραγωγῆς στόν κινηματογράφο καί τήν τηλεόραση, μά ἡ πείνα καί ἡ δίψα γιά τήν ὄντως ζωή τόν ὁδήγησαν στήν ἱερωσύνη στά χνάρια τοῦ παπποῦ του, τοῦ παπα-Ἀναστάση, πού ἦταν παπαδάσκαλος. Διακονεῖ στόν Ἱ. Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Μοσχάτου. Ἔχει δημοσιεύσει τά βιβλία Ἀρχαγγέλων Ἀντίδωρον καί Στόν δρόμο γιά τήν Ἀνασταση, ἐκδ. Ἱ.Ν. Παμμ. Ταξιαρχῶν, Τό μυστήριο τῆς χαρᾶς καί τῆς εὐχαριστίας, ἐκδ. Ἄθως, Πέρα ἀπό τήν χώρα τῆς λύπης, ἐκδ. Γρηγόρη. Ἐπί τρία χρόνια παρουσίαζε μαζί μέ μέλη τῆς ἐνοριακῆς συντροφιᾶς τοῦ Ναοῦ ἐκπομπή στόν Ρ/Σ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ἀπό το 2010 ἐκδίδει τό περιοδικό «Ἀρχαγγέλων Λόγος».
Τηλέφωνα Παραγγελιών
Καλάθι
HellasSITES