Το “Με θέα το θέατρο” συνδυάζει λεκτικά το θέαμα με τη θεωρία και το θεατή με τη θεώρηση. Το βιβλίο αυτό συνδέει διάφορα μελετήματα των τελευταίων δύο ετών της ερευνητικής μου δραστηριότητας, που έχουν “θέα” το θέατρο. Τα μελετήματα αυτά κινούνται περιφερειακά γύρω από το φαινόμενο του θεάτρου. Είναι ιστορικά και συγκριτικά, φιλοσοφικά και αναστοχαστικά, μεθοδολογικά και ιστοριογραφικά, φιλολογικά και εκδοτικά, μουσικολογικά και δραματουργικά, τεχνοτροπικά και επιστημολογικά. Θίγουν θέματα της αρχαιότητας, του Βυζαντίου και των νεωτέρων χρόνων, καλύπτουν δε την Ελλάδα αλλά και πολύ ευρύτερες περιοχές γύρω από τη Μεσόγειο και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Ελπίζω, από το βιβλίο να μην λείπει η ομορφιά και κάποια σοφία, αν και υπάρχουν μέρη τεχνοκρατικά και αναλυτικά. Η επιστήμη και η τέχνη είναι, παρά τις διαφορές τους, αδελφές.
Για τα περιεχόμενα του βιβλίου, πατήστε
εδώ
Ο Βάλτερ Πούχνερ γεννήθηκε στη Βιέννη. Σπούδασε Επιστήμη του Θεάτρου (Θεατρολογία) στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και το 1972 απέκτησε τον τίτλο του διδάκτορα της Φιλοσοφικής Σχολής, με μια εργασία για το νεοελληνικό θέατρο σκιών. Το 1977 ανακηρύχθηκε υφηγητής, στο ίδιο Πανεπιστήμιο, με μια διατριβή για την γέννηση το θεάτρου στον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό. Από τότε έχει εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα. Δίδαξε επί δώδεκα χρόνια ιστορία θεάτρου στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Από το 1989 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στην αρχή στο Τμήμα Φιλολογίας και από το1991 στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, του οποίου διατελούσε για δύο δεκαετίες (αντι)πρόεδρος. Παράλληλα εξακολουθούσε να διδάσκει Θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και έχει μετακληθεί πολλές φορές ως επισκέπτης καθηγητής σε ευρωπαϊκά και αμερικανικά πανεπιστήμια. Το 1994 εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών και το 2001 παρασημοφορήθηκε για τις επιστημονικές του επιδόσεις με τον “Αυστριακό Σταυρό Τιμής για την Επιστήμη και την Τέχνη”. Έχει δημοσιεύσει περισσότερο από 100 βιβλία και 400 μελετήματα για θέματα του ελληνικού και βαλκανικού θεάτρου, της συγκριτικής λαογραφίας, των βυζαντινών και νεοελληνικών σπουδών εν γένει, καθώς και της θεωρίας του θεάτρου και του δράματος.