Αρχική > Λογοτεχνία > Ελληνική λογοτεχνία > Ελληνική Πεζογραφία > Και το αύριο, τώρα είναι
NEWSLETTER

Εγγραφή

Με αγορές άνω των 50€, δωρεάν έξοδα αποστολής
Και το αύριο, τώρα είναι

Και το αύριο, τώρα είναι

διηγήματα

Συγγραφέας: ΤΣΟΥΠΡΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ

 Στα Διηγήματα της παρούσας συλλογής πρόκειται για μία ιδιότυπη αποδεικτική διαδικασία, η οποία οδηγεί, με λογικά, αδιαμφισβήτητα επιχειρήματα στην συνειδητοποίηση της σταδιακής παρακμής τής ανθρώπινης μοίρας, ενώ ο δρόμος έως το τέλος είναι ήδη γεμάτος αδιέξοδα. Τα παραπάνω, βέβαια, δεν δείχνονται μόνον ούτε κυρίως με ρεαλιστικές απεικονίσεις, αλλά και με συμβολισμούς και παραβολές, τροφοδοτούμενες και από τους ζοφερούς διαδρόμους τού υποσυνειδήτου. Δυνατά, ψυχογραφικά κείμενα, με ευπρόσδεκτο και συγκινητικό το δοκιμιογραφικό στοιχείο, ιστορίες σύντομες και πυκνές, απλές και βαθιές, διαδρομές τής ψυχής σε σώματα διάφανα από τον πόνο. Αλλά και χιούμορ καίριο, κάποιες στιγμές, εξίσου πειστικό και πηγαίο. Συντίθεται έτσι ένα πολύμορφο εγώ, που υποφέρει, που αγωνιά, που επαληθεύεται στην φθορά του, ενώ η μέθοδος της εσωτερίκευσης της πλοκής στην ψυχική ένταση αποδίδει πολύ ποιοτικά, από λογοτεχνικής απόψεως, αποτελέσματα, με ιδιαίτερο, προσωπικό, ύφος, το οποίο έχει χαρακτηριστεί ως «μεταμοντέρνο», «γράψιμο εξόχως ισορροπημένο, ούτε υπερβολικά αυτοαναφορικό, ούτε, αντίθετα, ακαδημαϊκό». Η συγγραφέας αφηγείται στην σιωπή, δημιουργώντας εικόνες μιας ζωής που μας κυνηγά, μας δαγκώνει, μας σκοτώνει· ένα σύμπαν κατοικημένο από ανάγλυφους χαρακτήρες, ψυχές άγριες μα και ιπποτικές, που βιώνουν επώδυνα, αλλά, ωστόσο, λυτρωτικά, χάρη στην τέχνη, το βάρος τού στοχασμού για τα ανθρώπινα.

Ιn the short stories presented here the reader is led by a singular apodeictic procedure, through logical and irrefutable arguments, to an awareness of the gradual decline of man’s fate, along a road that is, to the end, already full of impasses. This is conveyed not only by realistic representations, but also by symbolisms and parables, nurtured by the bleak corridors of the subconscious. These powerful psychographic texts, with welcome and moving essayist traits, are succinct, simple and profound tales of the wanderings of the mind in bodies transparent from pain. But there is humour too, at apposite moments, equally persuasive and spontaneous. All compose a polymorphous Ego, which suffers, which frets, which is verified in its decay, while the method of internalizing the plot in the psychological tension achieves literary results of choice quality, with a particular personal style that has been described as “postmodern”, “exquisitely balanced writing, neither excessively self-referential nor, on the contrary, academic”. The author narrates in silence, creating images of a life that pursues us, bites us, kills us; a universe inhabited by vivid personae, souls ferocious yet chivalrous, which live harrowingly but nonetheless redemptively, thanks to art, the gravitas of contemplation on the human condition.

Για τα περιεχόμενα του βιβλίου, πατήστε εδώ

 Η Σταυρούλα Γ. Τσούπρου, δρ. Ελληνικής Φιλολογίας ΕΚΠΑ, είναι καθηγήτρια – σύμβουλος στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Έχει συμμετάσχει σε μία σειρά Διεθνών Συνεδρίων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ συνεργάζεται τακτικά με τον ημερήσιο και περιοδικό, έντυπο και ηλεκτρονικό, Τύπο. Είναι μέλος τής Ελληνικής Εταιρείας Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας, της Εταιρείας Παπαδιαμαντικών Σπουδών και της Εθνικής Εταιρίας των Ελλήνων Λογοτεχνών. Αυτό είναι το δέκατο, συνολικά, βιβλίο της.

Stavroula G. Tsouprou holds a PhD in Greek Literature from the National and Kapodistrian University of Athens and is currently a professor-advisor to the Hellenic Open University. She has participated in numerous international conferences in Greece and abroad, and is a regular contributor to the daily and periodical Press, printed and electronic. She is a member of the Greek General and Comparative Literature Association, the Society of Papadiamantis Studies and the National Association of Greek Authors. This is her tenth book.

 

Η Αλεξάνδρα Ντούμα, BSc, σπούδασε Κοινωνική Ανθρωπολογία στο University College στο Λονδίνο. Εργάζεται ως μεταφράστρια από την δεκαετία τού 1970, ειδικευόμενη σε εκπαιδευτικά και επιστημονικά κείμενα Αρχαιολογίας, Τέχνης, Εθνογραφίας και Ιστορίας. Αυτή είναι η πρώτη ενασχόλησή της με την Λογοτεχνία.

Alexandra C.M. Doumas, BSc, studied Social Anthropology at University College London. Since the 1970s she has been working as a free-lance translator, specializing in scholarly and popular texts on Archaeology, Art, Ethnography and History. This is her first venture into literature.

του Μιχάλη Μερακλή
Η νεοελληνίστρια κυρία Σταυρούλα Γ. Τσούπρου εξέδωσε πρόσφατα μία συλλογή πρωτότυπων και ουσιαστικών διηγημάτων. Είναι ολιγοσέλιδα. Συμπυκνώνουν όμως τη σημερινή πραγματικότητα, όπου οι περισσότεροι ζούμε μιαν άδεια ζωή, παρ’ όλες τις φαντασμαγορίες που μπορεί και στήνει η ευρηματική τεχνολογία.
Έχει τη βεβαιότητα ότι έτσι θα είναι και στο μέλλον. Οι ελπίδες θα διαψεύδονται, όσο και αν «είναι άπειρο το απόθεμα των ψευδαισθήσεων». Τα πρόσωπα των διηγημάτων είναι, σχεδόν πάντα, θηλυκού γένους. Τα πολιορκεί και τα κυριεύει μια αδυσώπητη μοναξιά που τα διχάζει. Συνομιλούν με τον εαυτό τους. Τον δικάζουν, μιλούν για αυτόν σε δεύτερο πρόσωπο: «Η χρυσή σιωπή, την οποία τόσες, αμέτρητες, φορές μού έχεις υποσχεθεί πως θα τηρείς, καταλήγει ξεφωνημένο κουρέλι […]. Και που το μετανιώνεις τι ωφελεί; Και το ότι σε μαλώνω τι νόημα έχει; Με κοινά, καταραμένα δεσμά προχωράμε […]».
Κάποτε χρησιμοποιείται το μότο, μια δυο φορές εκτενές, σ’ ένα έντεχνο συνταίριασμα με το κυρίως κείμενο, που είναι κι ένα σχόλιο ή μια προέκτασή του. Στην ιστορία «Η κατάλληλη στιγμή» μότο αποτελούν στίχοι από τον Φιλοκτήτη τού Σοφοκλή: «κι ο άνθρωπος με τα μάτια κλειστά κι αβοήθητος κοιμάται βαθιά ξαπλωμένος – κι ο ύπνος γλυκός θα ’ναι ύστερα από τόση οδύνη – και δεν εξουσιάζει ούτε χέρι ούτε πόδι ούτε λογικό, μα καθένας νιώθει σαν αυτόν που βρίσκεται κοντά στον Άδη». Ο σχεδόν θανάσιμος πόνος του σώματος του Φιλοκτήτη από το δάγκωμα του φιδιού μεταφέρεται στην ιστορία σε πόνο της ψυχής. Το μότο στο «Βαριαλγώ», του Σοφοκλή πάλι (από τον Οιδίποδα επί Κολωνώ), είναι πιο εκτενές, υπερδιπλάσιο από το προηγούμενο: «Όποιος ποθεί να ζήσει χρόνια / πολλά, και ν’ αψηφά το μέτριο, / για μένα σίγουρα θναι τρελλός. / Γιατ’ είναι γιομάτες από λύπες / της μακρυνής ζωής οι μέρες, / κι’ ούτε την ευτυχία του θβρει / αυτός που λαχταράει να ζήσει / ακόμα πιο πολύ κι’ απ’ ό,τι / του έχουνε γραφτό του οι μοίρες. / Γιατί στερνά θε να πληρώσουμε / το χρέος μας όλοι με τη σειρά μας, / δίχως τραγούδια […] / Το πιο καλλίτερο θε να ήταν / να μη γεννιότανε κανείς· / μα μια και έχει γεννηθεί, / κι’ αυτό καλό, να φεύγει πάντα / όσο μπορεί πιο γρήγορα / και να γυρνάει εκεί, απ’ όπου / από καιρό έχει κινήσει».
Εδώ θέλω φιλολογικότερα να πω ότι η Τσούπρου ξεπερνά τους κλασικούς φιλολόγους, όσοι μίλησαν και μιλούν για τους αρχαίους Έλληνες (προπάντων τους Αθηναίους) και λένε πως ήταν εκείνοι ένας αισιόδοξος κόσμος, εναρμονισμένος με την απολλώνια ηρεμία και τον διονυσιακό οίστρο, αποφεύγοντας να πουν πως είχαν βιώσει και το taedium vitae, το βάρος (έως τη σιχασιά) της ζωής και του πόνου που προσφέρει. Ο αντίλαλος των λόγων του Οιδίποδα βγαίνει τώρα από το βιβλίο τής Τσούπρου: «[…] ο πόνος είναι ο κυρίαρχος· ο πόνος της λήθης και ο πόνος της μνήμης, ο πόνος της απογοήτευσης των προσδοκιών, ο πόνος των λαθών και των ελλείψεων, ο πόνος της απώλειας, ο πόνος του ανεύρετου εαυτού, ο πόνος του κόπου που ξοδεύτηκε, ο πόνος για το μέλλον που ήρθε, ο πόνος για το μέλλον που δεν ήρθε».
Κάθε μικρή ιστορία (δημοσιεύονται και κάποιες μεταφρασμένες στην αγγλική από την κυρία Αλεξάνδρα Ντούμα) είναι και μια παραλλαγή τού δράματος, προπάντων εκείνου τής ιδιότυπης μοναξιάς των ατόμων, που παίζεται στον καιρό μας. Αναφέρω ενδεικτικά και τα «Στρατιωτάκια ακούνητα», όπου νιώθω την προσωπική ταξινόμηση των κατηγοριών του χρόνου: του χθες, – της παιδικής, πρωτίστως, ζωής, – με τη γλυκόπικρη αίσθηση των αναμνήσεων, του τώρα, που πληγώνει, και του μέλλοντος που, λόγω αποκτημένης πείρας, προκαταβολικά εξομοιώνεται με το παρόν, έτσι που: και το αύριο, τώρα είναι.
Ωστόσο, διακρίνονται και τα ίχνη μιας σισύφειας παρουσίας, που επιθυμεί τη μετατροπή τής ματαιότητας σε αγώνισμα.
 

 

info: Σταυρούλα Γ.Τσούπρου, Και το αύριο, τώρα είναι, Διηγήματα, Γρηγόρη, 2017, (Δίγλωσση έκδοση)

Συνέχεια Περιγραφής...

Διαθεσιμότητα: `Αμεσα διαθέσιμο
Τιμή: 10,00 €
  • ISBN: 978-960-612-101-2
  • Σελίδες: 190
  • Σχήμα: 14*21
  • Εξώφυλλο: μαλακό εξώφυλλο
  • Ημερομηνία έκδοσης: Δεκ. '17
Σχετικά βιβλία
Copyright © 2013, Εκδόσεις Γρηγόρη, All rights reserved.