Εκδόσεις Γρηγόρη
Τηλέφωνα Παραγγελιών210 3637011 - 210 3637016
Τηλέφωνα Παραγγελιών
Μπορεί άραγε κάποιος να προβεί σε μία ενέργεια που πιστεύει ότι είναι μεγαλειώδης και να μη μαθευτεί ποτέ; Να τη διατηρήσει μυστική, ακόμη κι αν στερηθεί τον θαυμασμό των άλλων;
Κι όταν κανείς ξεχνά το μυστικό του; Πώς αυτό μετασχηματίζεται και μέσα από ποιες μεταμφιέσεις φανερώνεται στη ζωή του ατόμου; Τι γίνεται όταν κάποιος απαρνείται την πραγματικότητα ενός γεγονότος;
Ο Άρης έχοντας ως κύριους συνοδοιπόρους δύο γυναίκες, την Ελένη και την Έλλη, ακολουθεί με γοργό ρυθμό μία σειρά γεγονότων, βέβαιος ότι αυτά τον οδηγούν στο προσωπικό του εγχείρημα: να αναλάβει δημόσια την ευθύνη και τις συνέπειες μιας πράξης. Μιας πράξης που ποτέ δεν έκανε και είναι αυτό που θέλει να κρατήσει κρυφό από όλους.
Όταν, όμως, αντιλαμβάνεται ότι το εγχείρημά του δεν καθίσταται δυνατό, τότε η αποτυχία αυτή τον οδηγεί σε μια σκληρή αυτοκριτική.
Παραδόξως, οι ενοχές του δεν τον κάνουν να καταρρεύσει. Αντιθέτως, ανυψώνουν το ηθικό του ανάστημα. Ωστόσο, η εσωτερική του πτώση έχει ήδη ξεκινήσει και τίποτα δε φαίνεται να συγκρατεί την ανάδυση ενός άλλου μυστικού, αυτή τη φορά πραγματικά ανείπωτου, τόσο που και ο ίδιος δεν μπορεί να το αναγνωρίσει ως δικό του.
Μια ιστορία για δύο μυστικά. Η αποκάλυψη του ενός καταλήγει στον θρίαμβο, ενώ του άλλου στον όλεθρο. Μια ιστορία που βλέπει την ενοχή να βοηθά και να συντάσσεται με
Μια ιστορία που βλέπει την ενοχή να βοηθά και να συντάσσεται με τον άνθρωπο, ώστε να ξεχάσει μια μεγαλύτερη οδύνη.
Αυτήν του αποχωρισμού.
Το διακριτικό στοιχείο που ξεχωρίζει τη σύλληψη, τη θεματική και τη στόχευση του μυθιστορήματος είναι η ματιά και η προβληματική του ψυχαναλυτή και του ψυχολόγου, μια προοπτική που θέτει εξαιρετικά φιλόδοξους και δύσκολους στόχους στο επίπεδο της πραγμάτωσης (μυθιστορηματική δομή, σκηνοθετική λειτουργία, αφηγηματικές τεχνικές). Ο συγγραφέας επιχειρεί να διεισδύσει στην περιοχή του ασυνειδήτου και να ανιχνεύσει τις περίπλοκες διεργασίες ανάμεσα στο ασυνείδητο και στο συνειδητό, στο ορμέμφυτο και στην έλλογη δράση, στο φανταστικό και το πραγματικό σύμπαν ενός υποκειμένου με υψηλή νοημοσύνη, πλούσιο συναισθηματισμό και ισχυρή βούληση.
Το πεδίο όπου το ενδοκειμενικό Υποκείμενο (και η τέχνη του συγγραφέα) δοκιμάζεται, δεν είναι ούτε ενιαίο, ούτε μονογραμμικό, ούτε μονοσήμαντο. Στο πρώτο Μέρος παρακολουθούμε μια ευθύγραμμη αφήγηση, που «τεκμηριώνεται» από τους τίτλους και υποτίτλους των κεφαλαίων: άμεση χρονική συνέχεια (ημερομηνίες 31 Αυγούστου - 1, 2 και 3 Σεπτεμβρίου) τεσσάρων διαδοχικών επεισοδίων (Το ταξίδι – Το δίλημμα – Η συνάθροιση – Η πορεία). Αυτή η ευθύγραμμη εξέλιξη ανατρέπεται στο δεύτερο μέρος τόσο ως προς τους τίτλους (ανατροπή της χρονικής σειράς των συμβάντων: 24−25 → 2 Σεπτεμβρίου – αλλά και της γραμμικής αντίληψης του χρόνου) όσο και ως προς τους υποτίτλους (τα Υποκείμενα και την κρίση τους, καθώς εκτίθενται τρεις διαφορετικές εκδοχές των ίδιων συμβάντων: Εκδοχή Ι. Ο Άρης: «Η πλάνη της Έλλης» – Εκδοχή ΙΙ. Ο Άλλος: «Η πλάνη του Άρη» – Εκδοχή ΙΙΙ. Ο αφηγητής: «Η πλάνη του Άλλου και του ‘Αρη»).
Αυτές οι διαφορετικές εκδοχές αποτελούν διαφορετικές αναγνώσεις, δηλ., διαφορετικές ερμηνείες των συμβάντων και των συμπεριφορών, αλλά και των προθέσεων που ορίζουν τις συμπεριφορές των δρώντων προσώπων. Οι διαφορετικές ερμηνείες υπονοούν αντίστοιχες διαφορετικές προοπτικές των πραγμάτων, μέσα από τις οποίες ξεδιπλώνονται σε όλο το εύρος και το βάθος τους οι πολλαπλές συναρτήσεις, διαπλοκές, αντιφάσεις και συγκρούσεις ανάμεσα στο γνωστό (συνειδητό-εκλογικευμένο) και το άγνωστο (ασύνειδο-άλογο) μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης, ανάμεσα στην εσωτερική ζωή (το φανταστικό κόσμο) και την πραγματικότητα (τον εξωτερικό κόσμο), ανάμεσα στην υποκειμενική βούληση και την αντικειμενική δυνατότητα. Και όλα αυτά όχι γενικά και αφηρημένα, αλλά σε σχέση με υπαρκτά ατομικά και κοινωνικά προβλήματα, με ηθικά διλήμματα, με διαπροσωπικές σχέσεις, με κοινωνικές ιδεολογίες και αγωνιστικές πρακτικές όχι μιας άλλης (μυθικής ή ιστορικά απομακρυσμένης) εποχής, αλλά του εδώ και τώρα της δικής μας εποχής, της κοινής άμεσης εμπειρίας μιας καθημερινότητας που συγκλονίζεται από την πολυεπίπεδη ηθική, ιδεολογική και κοινωνική κρίση του σύγχρονου κόσμου.
Και όπως είναι ευνόητο, η αφήγηση έχει την συναισθηματική ένταση και «εμπάθεια» που επιβάλλουν οι υπόγειες συγκρούσεις ανάμεσα σε πρωτογενή ένστικτα όπως το σεξουαλικό και το ένστικτο της επιβολής από τη μια και στο κοινωνικό ένστικτο και τις ποικίλες «εξαϋλώσεις» του σε ιδεολογικές αρχές και αξίες, από την άλλη. Αυτή την αφανή, συναρπαστική διαπάλη επιχειρεί να αναπαραγάγει ο συγγραφέας στο μυθιστόρημά του «Η απάρνηση». Κι αυτό καθιστά εξαιρετικά ενδιαφέροντες τους πειραματικούς συνδυασμούς αφηγηματικών τεχνικών που εφαρμόζει, ανάμεσα στην τριτοπρόσωπη αφήγηση με εσωτερική εστίαση και τον άμεσο ευθύ λόγο, στο μετατιθέμενο λόγο και τον ελεύθερο πλάγιο λόγο, στον αυτοαναφερόμενο μονόλογο και την πολλαπλή εστίαση.
ΕΡΑΤΟΣΘΕΝΗΣ Γ. ΚΑΨΩΜΕΝΟΣ - Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Iωαννίνων, Kαθηγητής Φιλολογίας και Nέας Eλληνικής Θεωρίας της Λογοτεχνίας στο Tμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Iωαννίνων
Ο Παναγιώτης Παπαδήμας είναι Ψυχολόγος MSc - Ψυχοθεραπευτής ψυχαναλυτικής κατεύθυνσης.
Έχει πραγματοποιήσει τις σπουδές του στην Ελλάδα και τη Γαλλία.
Έχει εργαστεί σε ψυχιατρικές και παιδοψυχιατρικές δομές, σε κέντρα συμβουλευτικής και ψυχικής υγείας, σε πανεπιστημιακά ιδρύματα, σε σχολικές μονάδες πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
αποχωρισμού.
HellasSITES