Η Θυμέλη του Άγγελου Σικελιανού και το αρχαίο δράμα
Τὸ βιβλίο αὐτὸ διερευνᾶ τὴν ἐπίδραση τοῦ ἀρχαίου δράματος στὴ θεατρικὴ δημιουργία τοῦ Ἄγγελου Σικελιανοῦ ὑπὸ τὸ πρίσμα τῆς
νιτσεϊκῆς φράσης ≪κάθε τραγικὸς ἥρωας εἶναι προσωπεῖο τοῦ Διονύσου≫, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὰ τέσσερα εἴδη τῆς ≪ἀγαθῆς μανίας≫ ποὺ ἀναφέρονται στὸν πλατωνικὸ διάλογο Φαῖδρος.
Οἱ τραγωδίες τῆς Θυμέλης ἀποτελοῦν τὴν κατ’ ἐξοχὴν σικελιανικὴ σύνθεση : τῆς θρησκείας, τῆς φιλοσοφίας καὶ τῶν ποιητικῶν εἰδῶν, μὲ τὴν (ἀνα)δημιουργία, ὅπως πιστεύει ὁ ποιητής, τοῦ Παγκόσμιου Μύθου. Ἔχοντας ὁ Σικελιανὸς ὡς ἀφετηρία ὄχι τὴν ἀριστοτελικὴ μίμησι ἀλλὰ τὴν μυητικὴ λειτουργία τῆς ἀρχαίας τραγωδίας, τὴν ὁποία ἀντιλαμβάνεται ὡς αὐτοανέλιξη τοῦ ἀνθρώπου, ὅπως ἐκφράστηκε στὰ ἀρχαῖα Μυστήρια, προσπάθησε νὰ συνδυάσει τὴν ἔννοια τῆς πλατωνικῆς μανίας ἢ τοῦ ἱεροῦ πανικοῦ ἑνοποιώντας τὸν βόρειο ἢ ἐπικὸ (σαμανικό) μύθο τῆς αὐτοανέλιξης μὲ τὸν νότιο (Μεσογειακό) τραγικὸ μύθο τοῦ πάσχοντος ἥρωα καὶ τὸ θεῖον Δρᾶμα τοῦ θνήσκοντος θεοῦ.
Για τα περιεχόμενα πατήστε εδώ
Για ενδεικτικό κεφάλαιο πατήστε εδώ