Από την εκπαιδευτική πολιτική στην εκπαιδευτική πράξη
...Ως μαθητές, είχαμε ζήσει το γλωσσικό ζήτημα και βρισκόμαστε σε σύγχυση. Ο διευθυντής μας στο Δημοτικό απαγόρευε να φέρνομε στο σχολείο τα βιβλία της δημοτικής, ενώ σε άλλα σχολεία γινόταν το αντίθετο. Στο Γυμνάσιο, η χρήση της μίας ή της άλλης γλώσσας, γινόταν ανάλογα με τη νοοτροπία του φιλόλογου καθηγητή. Έτσι, με την αλλαγή του φιλόλογου καθηγητή, είτε εντός του έτους, είτε στην αλλαγή της τάξης, ήμαστε υποχρεωμένοι να καταβάλλουμε προσπάθεια προσαρμογής στη νέα κατάσταση, με αποτέλεσμα να μη μάθουμε ούτε τη δημοτική, ούτε την καθαρεύουσα
Καλός μαθητής ήταν εκείνος που μπορούσε να απομνημονεύσει τα μάθημα της ημέρας και να το απαγγείλει στο δάσκαλο ή καθηγητή.
Με το πνεύμα αυτό και την παραδοσιακή νοοτροπία- ο δάσκαλος να μιλεί, ο μαθητής να ακούει, να απομνημονεύει για να τα πει όλα « νεράκι», ο νέος δάσκαλος, ήταν αδύνατο να αλλάξει τακτική και να δημιουργήσει παιδαγωγική ατμόσφαιρα στην τάξη του...(Dr. Νικόλαος Β. Πετρουλάκης)
Το βιβλίο αποσκοπεί στην μελέτη της εξέλιξης και διαμόρφωσης της Εκπαιδευτικής Πολιτικής παρουσιάζοντας το ιδεολογικό υπόστρωμα, όπως ερμηνεύεται από τα υποκείμενα, τους εκπαιδευτικούς συντελεστές.
Η βιογραφία του Ν. Πετρουλάκη εκκινεί από την σχέση του με την εκπαίδευση και την πολιτική. Με συνεντεύξεις και αξιοποίηση αρχειακού υλικού επιχειρήθηκε η ερμηνεία των πολιτικών που εφαρμόζονται στην εκπαίδευση και της σχέσης τους με το κράτος, την κοινωνία και την εκπαιδευτική κοινότητα.
Η βιογραφική ανάλυση, ως διερεύνηση των σταδίων ζωής του βιογραφούμενου εκπαιδευτικού, λειτουργεί ως παραδειγματικός λόγος μέσα από τον οποίο αναδεικνύονται τα εκπαιδευτικά γεγονότα, ως συμβάντα στη χωρο-χρονική συγκυρία, ώστε και συμβολικά να ορίζεται μια μεταβαλλόμενη εκπαιδευτική πραγματικότητα, η οποία ερμηνεύεται και καθορίζει την Εκπαιδευτική Πολιτική.
Καταγράφονται οι πολιτικές παρέμβασης στην εκπαίδευση και αναλύεται το νομικό περιεχόμενο, ως θεσμικό πλαίσιο, σε συνάρτηση με τη δράση των ομάδων πίεσης και τη λειτουργικότητα των εκπαιδευτικών δο?ών, που νομιμοποιούν τυπικές ή άτυπες εκπαιδευτικές παρεμβάσεις.
Πρόκειται για μια διαφορετική «αφήγηση» της Εκπαιδευτικής Πολιτικής, όπου προτείνεται η προσέγγισή της ως σύνθετη κειμενική ανάλυση ιδεολογικοπολιτικής κουλτούρας, στην οποία ενσωματώνεται η πολυεπίπεδη πολιτική και κοινωνική δυναμική.
Η Ευαγγελία Καλεράντε είναι Λέκτορας Εκπαιδευτικής Πολιτικής, στο Πανεπιστήμιο της Δ. Μακεδονίας. Είναι απόφοιτος του Πολιτικού Τμήματος της Νομικής Σχολής Αθηνών, της Παιδαγωγικής Σχολής Αθηνών και της Σχολής Νηπιαγωγών. Έχει πραγματοποιήσει Μεταπτυχιακές Σπουδές στην Κοινωνιολογία και το θέμα του διδακτορικού της είναι στον τομέα της Εκπαιδευτικής Πολιτικής, στην εκτενή μελέτη της εκπαιδευτικής περιόδου 1936-1940. Ασχολείται με ζητήματα Εκπαιδευτικής Πολιτικής, Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης και Πολιτικής Κοινωνιολογίας. Είναι μέλος Ελληνικών Επιστημονικών Συλλόγων και αντίστοιχων Παγκοσμίων της ειδικότητάς της. Έχει εργαστεί σε ερευνητικές ομάδες για τη διερεύνηση ζητημάτων αναφορικά με την Εκπαιδευτική Πολιτική για τη μετανάστευση και την ισότητα. Την ενδιαφέρει η μελέτη της Ιστορίας της Εκπαιδευτικής Πολιτικής, με αξιοποίηση αρχειακού υλικού και βιογραφικής ανάλυσης. Επικεντρώνεται στη σύνδεση πολιτικής, εκπαίδευσης και δομημένης κοινωνικής πραγματικότητας. Μελέτες και άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και επιστημονικούς τόμους.