Τα “Τρεχαντήρια της Μεσογείου” παρουσιάζουν, για πρώτη φορά στον Έλληνα αναγνώστη, αντιπροσωπευτικά δείγματα δημιουργίας του γαλλόφωνου Βέλγου συγγραφέα Μαξ Βιλαίν από την τριακονταετία 1970-2000 της λογοτεχνικής του παρουσίας.
Πρόκειται για ένα πρωτότυπο είδος δοκιμίου που αποτελεί μια λογοτεχνική γεωγραφική εξερεύνηση και καταγραφή, βασισμένη σε γνώσεις, εμπειρίες, ταξίδια και κυρίως ποιητικές ευαισθησίες που εκκολάπτονται από βιωματικές συναντήσεις με αναγνώστες λογοτεχνικών και άλλων κειμένων.
Από τους “ηλιοκεντρικούς” που ανακαλύπτουν την ουσία του φωτός της ζωής και την καθημερινότητα του πνεύματος μέσα από την ευεργεσία των αχτίνων του “άρχοντα της ακτής” και την αναζήτηση ενός χαμένου παραδείσου μέσα από το χάρισμα της παιδικότητας και του νοσταλγικού περιπλανώμενου Ρεμύ, του Έκτορα Μαλώ, αλλά και τους ψυχικούς δαιδάλους του Αρθούρου Ρεμπώ, μέχρι την ερωτική σχεδόν συνάντηση του ανθρώπου του Βορρά με τα ελληνικά μεσογειακά ακρογιάλια στη διάρκεια του ταξιδιού στην “ακτινοβόλο” χώρα μας που αποτελεί ανακάλυψη και βίωση του φωτός και συναισθηματική πλήρωση, ο Βιλαίν μας προσφέρει σελίδες γεμάτες, μοναδικής αισθητικής, μεσογειακές και κυρίως ελληνικές αποχρώσεις.
Από τη γαλλική Προβηγκία και την Ιταλία, το Τολέδο του Γκρέκο και τη φοβερή Ανδαλουσία, μέχρι την Αθήνα, τις Μυκήνες, την Επίδαυρο, την Ολυμπία, τους Δελφούς και την Κνωσό, ο Βιλαίν προσκαλεί τον αναγνώστη σε μια ονειρική μύηση στην ψυχή της Μεσογείου μέσ’από την εξύμνηση του ελληνικού πνεύματος και του μεσογειακού ουρανού που οδηγούν στην “πασχαλιάτικη αυγή”.
Ο Δημήτρης Φίλιας γεννήθηκε το 1959 στην Αθήνα. Σπούδασε στο Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και μετεκπαιδεύτηκε, ως υπότροφος της Γαλλικής κυβέρνησης, στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (1981-1986) του οποίου και ανακηρύχτηκε Διδάκτωρ Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας. (Ιούνιος 1986). Δίδαξε στα Πανεπιστήμια Ιωαννίνων (1989-1994), Πάντειο (1994-2001) και από το 2001, ως Επίκουρος Καθηγητής, διδάσκει Λογοτεχνική Μετάφραση από τα Γαλλικά στα Ελληνικά στο τμήμα Ξένων Γλωσσών Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου στη Κέρκυρα, όπου και διαμένει οικογενειακώς. Έχει συμμετάσχει σε Διεθνή συνέδρια και έχει δημοσιεύσει πλήθος μελετών σχετικών με ζητήματα Μετάφρασης, Γαλλικής και Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και Συγκριτικής Γραμματολογίας. Έχει μεταφράσει από τα Γαλλικά στα Ελληνικά, Μολιέρο ( “Η πριγκίπισσα της Ήλιδας”, Κέδρος, 2007), Φρανσουά Μασπερό, (“Οι μέλισσες και η Σφήκα”, Σοκόλης, 2005), Σίλικ Σανταμαρία (“Γαλανόλευκα”, δίγλωσση έκδοση, Les Cahiers de l’Arbre, 1998 και “Πάταγος” δίγλωσση έκδοση, Grassen, 1990) καθώς και από τα Ελληνικά στα Γαλλικά τον “Πρωτομάστορα” του Νίκου Καζαντζάκη (δίγλωσση έκδοση, A-Die, 1995) ενώ είναι συγγραφέας του δοκιμίου “ Βία και θυσία” γύρω από το θεατρικό έργο του Παντελή Πρεβελάκη (Έψιλον, 1999)
Ο Μαξ Βιλαίν, γεννήθηκε στο Βελγικό Ρανσάρ το 1931.
Αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πατρική γη το 1940 λόγω της ναζιστικής απειλής, γεγονός που τον έφερε πιο κοντά στη γαλλική γη που αγάπησε και ύμνησε σε αρκετά έργα του.
Στη διάρκεια των διακοπών των λυκειακών του σπουδών στο Σαρλερουά, θα συνεχίσει να ανακαλύπτει τη Γαλλία ενώ από το 1950 έως το 1957, σπόυδασε Φιλοσοφία στη Λουβέν και Θεολογία στην Τουρνέ.
Θα χειροτονηθεί, ιερέας, το 1957.
Στην αξιόλογη σε κοινωνική προσφορά πενηντάχρονη αποστολική πορεία που θα ακολουθήσει, δεν θα περιοριστεί στις καθαρά ποιμαντικές του δραστηριότητες, αλλά αντίθετα, θα εμπλουτίσει την εμπειρία του γύρω από τη ζωή, τους ανθρώπους και τους τόπους που θα γνωρίσει στα ταξίδια του στα οποία σημαντική θέση έχει η Ελλάδα.
Σήμερα, παρά τη συνταξιοδότησή του, εξακολουθεί τον σπάνιο και γόνιμο συνδυασμό, αποστολικού έργου και συγγραφής.
Έργα του: “Αυτές είναι οι Αρδένες” (1965), “Ο σκύλος του Ωρίωνα” (1972), “Η Μεσόγειος μας, μέσα από τη λογοτεχνία” (1972), “Όρη” (1974), “ Λωράν Μπρινέ” (1975), “Ρεμπώ Πασκάλ…οι ζωντανοί μεγάλοι συγγραφείς μας” (1980), “ Βιβλικός οδηγός του Ισραήλ” (1980), “ Τα περιστέρια της Μαντόν” (1989), “Περιδιαβάζοντας στους δρόμους και τα βιβλία” (1999), “Ο δρόμος του εφημέριου” (2003). Έχει τιμηθεί με το βραβείο Adrien de Premorel (1973) και με το βραβείο Margerite Yan Meerbeck (1995) για το σύνολο του έργου του, του μυθιστοριογράφου, δοκιμιογράφου και κριτικού της λογοτεχνίας.
Μεταφράζεται για πρώτη φορά στα Ελληνικά.