Στην παρούσα μελέτη επιχειρείται μία προσέγγιση της χριστιανικής ανθρωπολογίας και ιδιαιτέρως της σημασίας του προσώπου σε αναφορά με τις αντιλήψεις περί ανθρώπου των μη χριστιανικών πολιτισμών των λαών της Μεσογείου και επισημαίνεται η επίδραση του χριστιανισμού σε συγκεκριμένες εκφάνσεις του πολιτισμού στο χώρο που ο χριστιανισμός αναδύθηκε σε κοινότητα πιστευόντων.
Επιπλέον προσεγγίζεται η έννοια του προσώπου κατά τη δυτική θεολογική παράδοση σε σχέση με την πατερική διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας, εφόσον παρατηρείται μία διαφορετική θεώρηση του ανθρώπου μεταξύ του δυτικού τρόπου σκέψεως και του ελληνορθόδοξου της Ανατολής.
Από τα περιεχόμενα του βιβλίου:
· Πολιτιστικός-κοινωνικός μετασχηματισμός των λαών της Μεσογείου.
- Η θεώρηση του ανθρώπου στους Έλληνες
- Ο άνθρωπος στον Ιουδαϊσμό
- Η επίδραση του Χριστιανισμού στην ιουδαϊκή κοινότητα
- Ο άνθρωπος ως πρόσωπο στον αρχέγονο χριστιανισμό
- Η πολιτιστική συμβολή στην χριστιανική θεώρηση του προσώπου
- Η περί προσώπου διδασκαλία των δυτικών θεολόγων
- Η περί προσώπου διδασκαλία των Ελλήνων Πατέρων της εκκλησίας
- Προσωπικές υποστατικές ή φυσικές οι ενέργειες του Θεού;
- Διάκριση των ενεργειών του Θεού και τρόπος υπάρξεως της θείας φύσεως
Ὁ Νικόλαος Ρ. Ξιώνης γεννήθηκε στό Βόλο. Σπούδασε Θεολογία στό Ἀριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), ἀπ' ὅπου ἔλαβε τό πτυχίο τῆς Θεολογίας τοῦ Τμήματος Ποιμαντικῆς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς του ΑΠΘ (1987). Παρακολούθησε τό Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδῶν τοῦ ἰδίου Τμήματος στό Συστηματικό Κλάδο (1987-1989) καί κρίθηκε ἄξιος τοῦ Διπλώματος τῶν μεταπτυχιακῶν σπουδῶν τοῦ Τμήματος Ποιμαντικῆς στόν τομέα εἰδικεύσεως Δογματική (1993). Τό Σεπτέμβριο τοῦ 1990 ἔλαβε ὑποτροφία ἀπό τό Erzbischöfliches Ordinariat Freiburg καί μετέβη γιά σπουδές στή Γερμανία. Ἐκεῖ ἐνεγράφη στή Φιλοσοφική καί Θεολογικη Ἀκαδημία Sankt Georgen στή Φρανκφούρτη καί παρακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στόν Τομέα τῆς Δογματικῆς τοῦ Κλάδου τῆς Συστηματικῆς (ρωμαιοκαθολικῆς) Θεολογίας, ὅπου κρίθηκε ἄξιος τοῦ διπλώματος εἰδικεύσεως στόν Τομέα τῆς Δογματικῆς τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ ἀπεδόθη ὁ τίτλος τοῦ «Lizentiat der Theologie» (1994). Παρέμεινε στή Γερμανία ὡς ὑπότροφος τοῦ Ostkirchliches Institut στό Regensburg γιά τήν ὁλοκλήρωση τῆς διδακτορικῆς του διατριβῆς, μέ θέμα «Οὐσία καί ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ κατά τόν Ἅγιο Γρηγόριο Νύσσης», τήν ὁποία ὑπέβαλε στό Τμῆμα Ποιμαντικῆς καί Κοινωνικῆς Θεολογίας τοῦ ΑΠΘ καί ἀναγορεύτηκε διδάκτωρ Θεολογίας (1997). Ἐπί διετίαν (1996-1998), ὄντας στή Γερμανία, ἐπέκτεινε τίς σπουδές του στή Δυτική Θεολογία μέ τήν ἐγγραφή στό Συστηματικό Κλάδο τῆς Εὐαγγελικῆς Σχολῆς τοῦ Johann Wolfgang Goethe Universität καί τῆς Φιλοσοφικῆς καί Θεολογικῆς Ἀκαδημίας Sankt Georgen τῆς Φρανκφούρτης, παρακολουθώντας σεμινάρια καί μαθήματα τῶν ἀντιστοίχων Συστηματικῶν Κλάδων τῶν ἀνωτέρων Σχολῶν.
Τηλέφωνα Παραγγελιών
Καλάθι
HellasSITES